Trantsizio Sozialaren eta 2030 Agendaren idazkari nagusiak gaur parte hartu du 2030 Agendari buruzko Tokiko eta Eskualdeko Gobernuen Bosgarren Foroan, honako goiburu honen pean: «Garapen Jasangarriko Helburuak tokiko mailatik 2023ko GJHen Gailurrerantz lor daitezen sustatzea». Foro hori Global Taskforcek antolatu du, NBE, DESA, PNUD, ONU-Habitata eta 2030 Lokalarekin batera.
Jonan Fernandezek bere hitzaldian adierazi du, Eusko Jaurlaritzak “konpromiso sendoa duela 2030 Agendaren arloan”, eta lau erreferentzia partekatu ditu gainerako panelistekin, Euskadiren kasuan oso erabilgarriak izaten ari direnak: plangintza, ebaluazioa, gobernantza eta metodoa.
Fernandezek azaldu duenez, plangintzari dagokionez, Eusko Jaurlaritzak 2030 Agendaren Lehentasunen Euskal Programa dauka: legegintzaldi osorako jarduketa-plan bat GJHen arloan. Plan horrek lehentasunak, konpromiso traktoreak eta proiektu enblematikoak definitzen ditu, eta haren xedea 2030 Agendaren Kontratu Sozial bat lortzen laguntzea da.
Ebaluazioari dagokionez, Fernandezek gogorarazi du “2017az geroztik Eusko Jaurlaritzak Urteko Jarraipeneko Borondatezko bost Txosten egin dituela. Hori guztia, Nazio Batuen sistemarekin lerrokatutako adierazle-panel propio bati lotuta. Konpromiso horrek Jaurlaritzako arlo eta sail guztiak hartzen ditu bere baitan. Egindako lana ebaluatzeko eta hobekuntza-arloak identifikatzeko aukera ematen du”.
Gobernantzaren arloan, Trantsizio Sozialaren eta 2030 Agendaren Eragile Anitzeko Foroa sortu dela nabarmendu du. Lehendakaria da foro horren buru, eta Eusko Jaurlaritzako sailburu guztiek, foru-aldundiek, udalek, unibertsitateek, hirugarren sektoreak eta lankidetza publiko-pribatuaren eta hainbat klusterren ordezkariek osatzen dute.
Ildo horretan, Trantsizio Sozialaren eta 2030 Agendaren idazkari nagusiak nabarmendu du foro horrek 2030 Agendaren maila anitzeko eta eragile anitzeko gobernantzaren euskal eredua eratzen duela, lankidetza publiko-pribatu eta sozialarekin.
Metodoaren gaiari dagokionez, azpimarratu du “2030 Agendak arrisku bat duela: kontzeptu abstraktuen labirinto batean galtzea. Metodologia zehatzaren alde egiten dugu. Kontzentrazioarekiko abstrakzioaren aurrean”.
Bi tresnatan oinarritutako lan-metodologia planteatu du: helburu eta proiektu zehatzen definizio zehatza duten urteko kudeaketa-planak onartzea; eta kudeaketa-plan horiek betetzeari edo ez betetzeari buruzko urteko memoriak egitea.
Jonan Fernandezek, amaitzeko, autoexijentzia handiagoa iradoki du: «Autokritikoak izan behar dugu, eta ez autokonplazienteak». Maila globalean, ez gara behar bezain azkar ari aurrera egiten. Pandemiak eta Ukrainaren inbasioak larriagotu egin dituzte arazoak, eta giza garapen iraunkorraren aldeko konponbideak premiaz konpondu behar izan dira. Proaktibitate handiagoa behar dugu alderdi zehatz eta eraldatzailean”.
Azkenik, “estatuz azpiko gobernuek gehiago eta modu esanguratsuagoan parte hartzea” eskatu du. “Parte-hartze hori beharrezkoa da Garapen Jasangarrirako Helburuen betetze-mailaren eta garapenaren balantze globala hobetzeko”.
Eusko Jaurlaritzaren ordezkariak tokiko eta eskualdeko gobernuetako arduradunekin partekatu du panel hau, eta horiek 2030 Agenda ezartzeko estrategiak partekatu dituzte, hala nola Claudia Lopez, Bogotako alkatearekin; Carolina Cosse, Montevideoko alkatearekin; Rashid El Abdi, Rabat Sale Kenitrako Eskualde Kontseiluko presidentearekin; Emilio Jatón, Santa Feko alkatearekin; Lusanda Batala, Hegoafrikako Plangintza Batzorde Nazionaleko Idazkaritzako aditu sektorial seniorrarekin; Belinda Gottardi, Castel Maggioreko alkatearekin, AICCRE; eta Veronica C. Hitosis, Filipinetako Hirien Ligako zuzendari exekutiboarekin.
